Sculptuur Bep van Klaveren houdt traditie voor boksliefhebbers in ere

10 november 2014
in het Topsportcentrum Rotterdam

Artihove ondersteunt het initiatief voor de 22e Bep van Klaveren Memorial in 2015.

Bij aankoop van een verbronsd sculptuur van deze legendarische Rotterdamse bokser - Olympisch kampioen in 1928 - en vervaardigd door kunstenaar Corry Ammerlaan, gaat 10 euro van ieder verkocht beeld naar de Stichting Bep van Klaveren Memorial om het grootste boksgala van Nederland in stand te houden.

Aangespoord door enthousiaste reacties van vrienden zette ik recentelijk koers naar restaurant Het Wapen van Vidaa in Bergschenhoek, onderdeel van Artihove.Deze keer samen met ega Suzanne. Vrienden hadden verteld hoe lekker ze gegeten hadden op het welzijns-landgoed waar duurzaamheid en het koken met eerlijke producten hoog in het vaandel staan.

Het Wapen van Vidaa is geïnspireerd op het onderzoek naar The Blue Zones. De vijf gebieden over de wereld waar de mensen het oudst worden en gezond blijven. Zoals op Sardinië in Italië, in Okinawa in Japan, Lomo Linda in Californië (USA), Ikaria in Griekenland en Nicoya in Costa Rica. Voeding speelt hierbij een belangrijke rol. Dit naast beweging en jezelf happy voelen. Met de achtergrondinformatie dat de koks van Vidaa voor hun gerechten de kruiden gebruiken uit de eigen kruidentuin en de honing afkomstig is van wilde bijen op het welzijnslandgoed werd mijn interesse voor een lunchbezoek aan het Wapen van Vidaa nog eens extra gevoed.

Bij binnenkomst in de hal van Het Wapen van Vidaa toont een muurschildering de filosofie achter The Blue Zones. Niet veel later wordt plaatsgenomen naast de brandende open haard in het smaakvol ingerichte restaurant met zicht op het terras. Een blik in de fraai uitgevoerde kaart – in houten omslagmap – biedt voor de lunch een keuze uit zes verschillende luxe broodjes, twee soepen (naast linzensoep als soep van de dag ook een pompoensoep met sinaasappel en crème fraîche), drie huisgemaakte maaltijdsalades, vier hoofdgerechten (2 met vis en 2 met vlees) en vijf desserts. De dinerkeuze is nog uitgebreider.

Nadat de keuze is gemaakt: voor Suzanne de pompoensoep geserveerd met lijnzaadstengels en daarna duo van hertenrugfilet en hertenstoof. Gastvrouw Joyce weet klantvriendelijk het voor het diner gerelateerde gerecht om te zetten naar de lunch. Voor mij de linzensoep met aansluitend de zalmfilet met kruidensaus. Nadat de bestelde jus d’orange is geserveerd en we in afwachting zijn van de gerechten wordt al snel zichtbaar dat de kunst van Artihove harmonieert met de mooie inrichting van het restaurant. Een schilderij van Herman Brood aan de muur, beeldjes Dikke Dames in vele varianten van Corry Ammerlaan, maar ook in een aangrenzend deel van het restaurant een 3-meter breed schilderij ‘Feest’, waaraan vier schilders hebben gewerkt – Hazelzet, Van Eeden, Meg den Hertog en Bernadette Leijdekker. Een blikvanger bij uitstek. Verder prachtige verlichting en dito kleurschakering van de muren met mooi gedekte tafels waaraan diverse lunchgasten hebben plaats- genomen. Het mooie weer nodigt tevens mensen uit om de lunch buiten op het terras gebruiken, met zicht op de Mongoolse Ger die met een stabiel vlot over het water te bereiken is.

Inmiddels heeft F&B manager Peter Kuiten amuses geserveerd. Heerlijke “mondverwenners” bestaande uit graved lachs – rauwe zalm gemarineerd met grof zout, anijszaad en een verfijnde dosering van Pernod. Het is smullen geblazen.

Niet veel later volgt voor Suzanne de pompoensoep een plaatje om te zien – en geserveerd in een bord met een wat diepere kom. Chef-kok Frank Tijs komt aan tafel uitleg geven en beschrijft hoe hij zijn gepureerde flespompoenen met pompoenpitolie voor een extra smaakbeleving heeft vermengd. Bij mijn linzensoep volgt de uitleg dat er een garnituur van gesnipperde gerookte zalmstukjes is toegevoegd. Wederom een culinair plezier.

De hoofdgerechten zijn van sublieme klasse. Suzanne geniet van haar duo hertenrugfilet en hertensstoof. Uiterst vakkundig bereid en prachtig op bord geserveerd. Voor mij de zalmfilet in een dillesaus. Frank Tijs benadrukt dat de bouillon voor dit gerecht getrokken is van de graten van tarbot en zeetong. Bij de vis smaken de La ratte krielaardappeltjes in de schil uit de oven voortreffelijk. Suzanne kiest voor friet bij haar wildgerecht.

Voor het dessert wordt een “petit grand dessert” gekozen. Of anders gezegd een grand dessert voor één persoon, maar wel met de mogelijkheid om er samen van te genieten. Een verrassing bij uitstek, waarbij Vidaa’s honingcake met bramenijs eruit springt. Komt door de honing van eigen bijen.

Samenvattend een culinaire belevenis die werd afgesloten met een heerlijke espresso – goed heet in een klein glaasje! Aanrader voor andere vrienden om hier ook naar toe te gaan.De afstand is geen argument.

Zo dichtbij en bovenal lekker…!

Vincent van Zuylen, oktober 2014